Όταν 4 έφηβοι ανακάλυψαν τυχαία το μεγαλύτερο έργο προϊστορικής τέχνης 15.000 ετών

Στις 12 Σεπτεμβρίου 1940, κοντά στο Montignac της Γαλλίας, οι προϊστορικές τοιχογραφίες του σπηλαίου Lascaux, που πιστεύεται ότι είναι 15.000-17.000 ετών, ανακαλύφθηκαν τυχαία από τέσσερις έφηβους όταν ακολούθησαν τον σκύλο τους που έπεσε σε μια τρύπα ανάμεσα σε βράχους.

Οι έφηβοι ξαφνικά που βρέθηκαν έκθαμβοι μπροστά σε ένα πραγματικά τεράστιο και άκρως εντυπωσιακό προϊστορικό έργο τέχνης.
 

Λόγω της εξαιρετικής προϊστορικής τέχνης στο σπήλαιο, το Lascaux συμπεριλήφθηκε στον Κατάλογο Παγκόσμιας Κληρονομιάς της UNESCO το 1979, ως στοιχείο των Προϊστορικών τοποθεσιών και των Διακοσμημένων Σπηλαίων της κοιλάδας Vezere.
 

Το σπήλαιο περιέχει σχεδόν 6.000 φιγούρες, οι οποίες μπορούν να ομαδοποιηθούν σε τρεις κύριες κατηγορίες: ζώα, ανθρώπινες φιγούρες και αφηρημένα σημάδια.

Πάνω από 900 μπορούν να αναγνωριστούν ως ζώα, και 605 από αυτά έχουν ταυτοποιηθεί με ακρίβεια.
 

Το άνοιγμα του σπηλαίου Lascaux μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο άλλαξε το περιβάλλον του. Οι εκπνοές των 1.200 επισκεπτών την ημέρα, η παρουσία φωτός και οι αλλαγές στην κυκλοφορία του αέρα δημιούργησαν αλλοιώσεις στις τοιχογραφίες με αποτέλεσμα το κλείσιμο των σπηλαίων το 1963. Πλέον η επίσκεψη επιτρέπεται μόνο σε λίγους επισκέπτες κάθε εβδομάδα.
 

Το πιο διάσημο τμήμα του σπηλαίου είναι η Αίθουσα των Ταύρων – Hall of the Bulls. Οι τέσσερις μαύροι ταύροι, ή aurochs, είναι οι κυρίαρχες φιγούρες μεταξύ των 36 ζώων που αντιπροσωπεύονται στο συγκεκριμένο τμήμα.
 

Ένας από αυτούς τους ταύρους έχει μήκος 5,2 μέτρα, το μεγαλύτερο ζώο που έχει ανακαλυφθεί στην τέχνη των σπηλαίων.